การดูมีดหลวงพ่อเดิม

มาดูวิธีการดูมีหลวงพ่อเดิมครับ องค์ประกอบหลักๆของมีดได้แก่ 1.ใบ 2.ปลอกและด้าม 3.ชุดแหนหรือบางท่านเรียกแหม 1.ใบอยู่ในสภาพสมบูรณ์ดีไหม ตีลายสวยงามไหม สนิมกัดกินเยอะไปไหม ต่างๆๆเหล่านี้จะเป็ฯสิ่งที่ทำให้ค่นิยมต่างๆ ขึ้นหรือลดลง 2.ปลอกและด้าม ที่เป็นงา เก่าถึงยุคไหม สีของงา ด้ามกับปลอกมีดหรือฝัก หากเป็ฯชุดเดียวกัน สีต้องอยู่ในโทนเดียวกันนะครับ 3.ชุดแหน หรือแหม เป็นงานช่างเงินล้วนหรือไม่ หากมีดหละอื่นที่ไม่ใช่เงินทั้งชุด มักเป็นงานยุคท้ายๆๆแล้วนะครับ และสีของแหน นั้น เหมือนกันทั้งหมดหรือไม่ หากไม่เหมือนกันในบางชิ้น นั้นแสดงว่า มีปนมาครับ สังเกตุดูการแตกลายงานะครับว่า ธรรมชาติของการแตกลายงาเป็นอย่างไร ไม่ใช่แกล้งแตก ลองส่องดูในร่องรอยแตก จะเห็น คราบฝุ่นตามกาลเวลา และที่สำคัณจะเห็นกั่นมีดเกิดสนิมภายใน เวลาได้อายุ จะดันงาซึ่งงาได้อายุจะหดรัด ทำให้สนิมของกั่นมัด ดันจนงาฉีกแตก ผมเอามีดมาให้ดู เคยมีอยู่1เล่ม การแตกลักษณะเดียวกันทั้ง2เล่มผมว่าดูง่ายนะครับ แต่แตกทางเดียวก็มีหลักๆ ให้มองถึงธรรมชาติในร้องของรอยแตกนะครับ หมายเลข1 จะเป็นพื้นแหน ซึ่งจะรองรับลายลวดของแหม พื้นแหนนี้หากเป็นมีดยุคแรกจะต้องเป็นเงินเช่นเดียวกับลายลวดถึง หากพื้นเป็นแบบสีอมเหลือง มักเป็นมีดยุคท้ายๆๆ ซึ่งกำกึ่งว่าทันไมม่ทันนะครับ กล่าวคือ ทั้งหมายเลข1-2 ต้องเป็ฯโลหะเงินทั้งคู่ หากไม่ใช่เงินแล้ว มักเป็นมีดยุคหลัง แต่ก็เล่นกันว่าเป็นพ่อเดิม เพราะไม่มีของยุคแรกๆแล้ว และมีดยุคท้ายๆๆ จะเป็นมีดที่สมบูรณ์เนื่องจากว่า อายุยังไม่มากเท่าที่ควร ส่งประกวด มักติดรางวัลต้นๆๆ เพราะขายดีได้ราคา คนไม่รู้ก็ซื้อเห็ฯว่าสมบูรณ์สวย แต่ลองไปของดูคนที่ขายมีดสิครับ ให้แบบช้ำๆๆชัวร์ทั้งนั้น555+ ระวังหน่อยครับ คนชอบของสวย สังเกตุดู ตัวสเลขหมายเลข1นะครับ กั่น หากเป็นนาก ก้คือต้องเป็นนากนะครับ หากเป็นพวกทองแดง ผมไม่แนะนำให้เล่นเลย เพราะว่ามีดชุดนี้ เป็นชุดท้ายๆๆแล้ว ทั้งเงิน ก็เอามาใช้น้อยลง เนื่องจากราคา ของโลหะเหล่านี้ มีคาราสูงขึ้นนะครับ จึงเปลื่อยนโลหะ ที่มีค่าออกไป จะซื้อจะหา ที่กั่นด้วยนะครับ สังเกตุดูนะครับ อีกเล่ม เงินล้วน อีกเล่ม เป็นโลหะอื่นมาใช้ปนแทนเงินแล้วครับ อมเหลืองอมเขียว แหมต้องเป็นเงินล้วนนะครับ ถึงเป็ฯมีดยุคแรกๆ ซึ่งโลหะเงิน ยังไม่มีราคาสูงนัก พอนิยมสร้างมาสักระยะ เงินเริ่มแพง จึงให้โลหะอื่นมาผสมแทน ผลที่ได้ คือโลหะเขียวอมเหลือง มีเพียงแค่ลายบนสุดของแหม ที่เป็นเงินอยู่เพียงไม่กี่เส้นนะครับ ซึ่งมีดแบบนี้ มักทำในยุคท้ายๆๆของหลวงพ่อคาบเกี่ยวสายลุกศิษย์ของท่านนนะครับ จุดต่อมา ที่คนทั่วไปมักละเลย และคาดไม่ถึง จุดนี้ เค้าไม่ค่อยบอกกันเท่าไรนักนนะครับ สังเกตุจากการโฟสมีดได้เลย นั้นคือจุด รอยต่อ ของกั่นมีดกับใบ ต้องดูให้ดีนะครับ ว่ากั่นมีดอยู่ในสภาพดีไหม ส่องดุ ว่ามีรอยพิรุด ยับเยิน จากการภอดใบหรือไม่ หรือมีการซ่อมโดยการหยอดกาวลงไปหรือไม่ หรือมีการถอดใบ ที่เนียบมากๆๆ แต่ต้องดูคลั่งนะครับว่า เก่า เป็นเนื้อเดียวกันหรือไม่ คลั่งเก่า จะแห้ง หมอง และมีคราบฝุ่นเก่า ตามกาลเวลา แต่คลั่งใหม่ จะออกดำสนิท และเป็นเงาวาวๆๆหน่อย บางครั้งเจอมีดถอดใบดีนะครับ ระวัง เล่นที่ คลั่งเก่าๆๆ เดิมๆๆไว้ จุดนี้ถือว่าเป็นจุดหัวใจเลยนะครับ ในการซื้ดมีด ตรวจดูว่า มีการคลอนหรือไม่ หากคลอนไปสักระยะ บางทีอาจเกิดการชำรุดตามา แต่ก็ยังไม่เป็นไร หากว่า เป็นของคู่ตัว ดีกว่าถอดใบ ใส่ใหม่ แล้วหยอดคลั่งใหม่แบบนี้เสียรู้เลยนะครับ เสียความรู้สึก แถมซื้อผิดราคาอีกต่างหาก มีดหลวงพ่อเดิม เป็น1ในเบญจภาคีของเครื่องราง การทำค่อนข้างยุคยาก ระยะเวลาล่วงเลยมาหากเป็ฯมีดยุคแรกๆ ไม่ต่ำกว่า70-80ปี ฉนั้นจะให้เนียบสวยคงเป็นไปได้ยากส์ หลับตานึกถึง สภาพถนน ที่ไปวัดหนองโพ สัก80ปีที่แล้วนะครับ การไปเอามีดมาใช้นั้นแสนยากสื ต้องไปด้วยใจจิงๆ หากได้มาแล้วคงไม่มีใครเก็บไว้บนหิ้ง จะมีก็ต้องไว้คู้กายเสมอ ฉนั้นหากไปเจอมีดผิวหิ้ง สวยๆๆก็ขอให้ชั่งใจไว้สักหน่อยนะครับ ส่วนที่ประกวดนั้น ก็จากร้านค้าแถบทั้งสิ้น และเป็นมีดยุคท้ายๆๆด้วยนะครับ(ไม่ใช่เครื่องเงินครบชุด) ส่วนมีดยุคต้น ตัวจริง นั้นมีส่งประกวดน้อยมากเพราะว่าเก็บเข้ารังเงียบหมด หากมีดยุคต้นที่สมบูรณ์ราคาแพงมากๆๆนะครับ เพราะเค้าไม่อยากขาย ของสวยไว้ขาย ของช้ำของชัวร์ไว้ใช้..ที่เหลือ แล้วแต่เพื่อนจะตัดสินใจว่าชอบแบบไหนนะครับ (ของเก่าจิงๆๆที่ไม่ค่อยได้ใช้ก็มี แต่น้อยมากๆๆนะครับ ใช่ว่าจะไม่มี)